Όλα αλλάζουν.

από **Made.Of.Ur.Broken.Dreams.** Πεμ Μάης 17, 2012 7:07 pm

Όλα τελείωσαν.
Τα ποτάμια ξεχείλισαν.
Τα θαύματα έσπασαν, χάλασαν, γκρεμίστηκαν.
Τα ψηλά κτίρια υπέκυψαν στο βίαιο κάλεσμα της Γης.
Όλα έπεσαν.
Άφησαν πίσω τους ένα τοπίο αλλιώτικο, διαφορετικό.
Όλα άλλαξαν.
Τα λουλούδια μαράθηκαν,
τα δέντρα έπεσαν.
Ένα συναίσθημα μόνο γεννήθηκε. Και έλαμψε.
Και το κορίτσι ένιωσε, και γέλασε.
Και παραξενεύτηκε πολύ με αυτή την περίεργη αντίδραση της ψυχής της, αυτή της καταστροφής, στο αντίκρισμα αυτού του προσώπου, στο άγγιγμα αυτού του σώματος, στην σκέψη μόνο.
Και το συναίσθημα μεγάλωσε, και μεγάλωνε, και απλωνόταν και δεν υπήρχε τίποτα άλλο στην καρδιά και στο μυαλό του κοριτσιού. Τίποτα εκτός από αυτό το πρόσωπο και από αυτό το χάδι. Την σκέψη του δηλαδή.
Και μεγάλωνε, και μεγάλωνε, μέχρι που δεν χώραγε και έγινε ανυπόφορο και υπερβολικό και το κορίτσι έκλαψε, και το αγόρι αδιαφόρησε γιατί δεν ήξερε.
Και η αδιαφορία την σκότωνε, και την πλήγωνε, και η μικρή πόλη της ψυχής της συνέχιζε να γκρεμίζετε, και να δέχεται χτυπήματα από τυφώνες, τσουνάμια, πλημμύρες.
Και το κορίτσι φώναζε, μα κανείς δεν άκουγε.
Και το αγόρι προχώραγε, και γέλαγε, και σκεφτότανε τα δικά του, και το κορίτσι μπορεί να μην ήξερε, αλλά νοιαζόταν, και ευχόταν για το καλύτερο,
κι ας μην ήταν προς όφελος της.
Και το αγόρι ζούσε και προχώραγε.

<<Σ’αγαπώ.>> ψιθύρισε.

από **helena** Παρ Μάης 18, 2012 3:43 pm

Μου αρέσουν πολύ οι περιγραφές σου Smile

Επιβλητικό ποίημα.

Όλα αλλάζουν.

Όλα αλλάζουν.

Απ: Όλα αλλάζουν.