Όψη

Ξυπνούν οι άνθρωποι
Κυριακή πρωί
στα σπίτια στης πόλης τα στενά.

Ξυπνούν
απροσδόκητα νωρίς.

Πράγματα αφημένα στα μπαλκόνια
βράδυ ολόκληρο ∙
πόρτες ανοιχτές
ζωή ολόκληρη.

Οι προορισμοί της μνήμης
κατά κάποιον τρόπο
επιστρέφουν εδώ.

Κι εγώ,
εγώ,
δεν θέλω άλλο κακά μαντάτα να ευαγγελίζομαι.