δεκτοί τίτλοι, πείτε μου.

Κοιμήσου,ξημέρωσε.
Πάνε ώρες που μιλάμε.
Πώς αυθόρμητα ξεκίνησε κι έφτασε η κουβέντα εδώ! Θαρρείς και προσπαθεί αυτή να μας γνωρίσει,παίζοντας έναν ρόλο αείμνηστο,δοξασμένο σε άλλη εποχή. 'Ολα τα μελέτησε η κυρία! 'Αλλοτε κομψά κι άλλοτε απότομα,πάντα περίτεχνα,να ξεγλιστρά από το ένα θέμα στο άλλο και να κυλά αβίαστα όλη νύχτα. Ποτέ δε θα την φτάσω σε αυτήν την τέχνη της.
Μοναδική αρχόντισσα όλο πάνω μας γυρίζει...για δες,μας ζάλισε! Πέσαμε κάτω και συνεχίσαμε.
Λεπτά,ώρες...
Δεν κατάλαβα.
Για τι μιλούσαμε αλήθεια;
Ούτε που θυμάμαι. Μιλούσαμε πάντως γιατί δίψασα. Λες να υπάρχει νερό εδώ;
Μπορεί.
Κοιμήσου,θα βρούμε το πρωί νερό...μα πώς μπορεί να δίψασες πια τόσο;
Μόνο μια λέξη είπαμε!

είναι πολύ καλό όπως πάντα μου αρέσει και η δομή του αλλά και το πώς γινεσαι κι εσύ μια κυρία συζήτηση οδηγώντας το μυαλό του ακροατή-αναγνώστη στο τέλος... Έχω μόνο ένσταση στο χαρακτηρισμό αρχόντισσα, ίσως θα μπορούσε να παραληφθεί... 

είναι πάντως μία κάποια παρουσία που δεν σε αφήνει ανεπηρέαστο αυτή η κυρία.
Εννοώ πως βγάζει μία επιβλητικότητα,έχει το πάνω χέρι στο πως θα συνεχιστεί η πορεία στο κείμενο. Ναι ίσως βγάλω τη λέξη αρχόντισσα (αλήθεια είχα στο μυαλό τη γάτα).

Γιατί να φύγεις η αρχόντισσα Μπάρμπα-Μπούνη; Πάντως εγώ το μεταφέρω στην εφημερίδα με τον τίτλο Αρχόντισσα ή αν θέλετε : Η γάτα κι εγώ...και περιμένω άλλο τίτλο αν έχετε εντός των επομένων ωρών ή ολίγων ημερών..  

φύγει*

chek your facebook κυρία.