"Εγώ είμαι ποιητής!"

"Εγώ είμαι ποιητής!"


Αν τον ρωτούσαν έλεγε
"εγώ είμαι ποιητής"
και στα παγκάκια
μόνος του
τα βράδια του κοιμόταν.
Φορές-φορές ξανάλεγε:
"εγώ είμαι ποιητής!",
κανείς δεν τονε ρώταγε,
απ' έξω του σκεφτόταν.

Έλεγε και ξανάλεγε
"εγώ είμαι ποιητής,
είμαι, κι ας μην έγραψα
ποτέ ποίημα κανένα".
"Είμαι σας λέω-
είμαι σας λέω-
εγώ είμαι ποιητής"
κι έτσι τον καταλάβαμε
δεν είχε σώα τα φρένα!

----------------------------------

Με βρήκαν και με ρώτησαν
ακόμα αν τον θυμάμαι.
Πως ο ζητιάνος ο τρελός
πως πέθανε, και κρίμα.
Μου δείξαν και 'να χειρόγραφο:
"Εγώ είμαι ποιητής!"
θα ήταν μάλλον φαίνεται
το μόνο του το ποιήμα...