Εγώ ο Διόνυσος θεός!

Το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου για εμένα είναι η νύχτα. Με την μαύρη ενδυμασία της και τα ανθάκια στα μαύρα της μαλλιά. Είναι αυτό το ον που βλέπει τα πάντα και δεν λέει τίποτα. Το φωτοστέφανο που έχει στο κεφάλι της την καθιστά Αγία ή άγγελο. Νομίζω έχω δει μια- δυο φορές τα φτερά της. Συνήθως τα κρύβει γιατί φοβάται μην της τα κόψουν.

Αγαπώ αυτό το πλάσμα γιατί το φοβάμαι. Μου εμπνέει μια μυστικότητα και μια μελαγχολία.

Θα ‘θελα να γίνει η μούσα μου για να αξίζουν πια αυτά που γράφω, ακόμα- ακόμα θα ‘θελα να γίνει και η εραστής μου. Να απατώ όποια άλλη γυναίκα μαζί της. Να κλέψει την αγάπη που έχω για την κόρη μου, τη μάνα μου και όποιες άλλες πόρνες μπαίνουν στην ζωή μου. Εγώ ο Διόνυσος της καλοπέρασης θεός σε κάνω μούσα μου, Νύχτα, χωρίς να το θες ή να μην το θες. Σε κάνω την έμπνευσή μου για να πάθεις ότι και οι άλλες. Να περιμένεις μοιρολατρικά μέχρι να σε σκοτώσω...!

Επιβλητικό!

Αναπαραστατικό και Διονυσιακό...Μπράβο σου Ειρήνη