Πονάω. Φοβάμαι. Ελπίζω.

Ξέρεις το μόνο που με πονάει από το θάνατό μου είναι πως θα είμαι άυλη και δε θα μπορώ να σκουπίσω το δάκρυ που κύλησε από τα μάτια σου.
Με φοβίζει το γεγονός ότι θα σε βλέπω να κλαις και δε θα μπορώ να σε πάρω αγκαλιά, όπως έκανα πάντα, για να σε παρηγορήσω ή ακόμα και να σε λυτρώσω.
Γι' αυτό λοιπόν ελπίζω όταν με θάψετε να μου σφαλίσετε καλά τα μάτια για να 'μαι σίγουρη πως δε θα δω τη φρίκη που προκάλεσα...