ΡΩΓΜΗ ΡΩΓΜΗ

ΡΩΓΜΗ

Έχω μπροστά μου μια ρωγμή που όλο μεγαλώνει
Μόνο οι διακλαδώσεις της, βίαια σκαμμένες στον τοίχο,
Μαρτυρούν την ένταση της γέννησής της
Και το μόνο σίγουρό της είναι πως αν δεν πέσει αυτός ο τοίχος
Τέλος δεν θα έχει
Γι’αυτό τόση αλαζονεία μου δείχνει
Και αρχίζει να απλώνεται εμπρός μου
Εδώ λοιπόν εξελλίσεται με δραματικότητα η χάραξη των σκέψεων
Εκκωφαντικές αλήθειες απλώνονται στους τοίχους
Στο χείλος του γκρεμού λοιπόν
Και βυθίζομαι μέσα στην δίνη των ρωγμών μου

φοβερό!δημιουργείς συνειρμούς κι εικόνα στα εργα σου...welldone!