ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Είναι η πόλη ετοιμοθάνατος άγγελος
Πάνω σε γκρι τσιμεντόλιθα ριγμένος
Τα φτερά του μόνο τρεμοπαίζουν αιώνες
Μήπως και τον ξυπνήσουν
Όλοι οι νέοι μαζεύονται κάθε βράδυ
Χορεύουν γύρω του πίνοντας μπύρες
Και καίγοντας κάφτρες βαριές, μυρωδάτες
«θέλω να κάψω τα μαλλιά του» φώναξε ένας
Και τρόμαξε η Σελήνη
Βάφτηκε αμέσως κόκκινη για να τον φοβίσει
Και όλο το βράδυ μοιρολογούσε μόνη
Την άκουγα……
Δεν κοιμήθηκα……
Τέλειωσαν όλα πλέον
Δεν έχει κανείς όνειρα στις τσέπες
Η παιδεία πέθανε και από πάνω της
Έπεσε ο άγγελος
Δεν θα μάθει ποτέ αυτή η πόλη ν’ αγαπάει
Και οι νέοι τι θα γίνουν δίχως άγγελο;

Τι όμορφα που θα τέλειωνε στο δεν κοιμήθηκα... τα παρακάτω ανήκουν σε άλλο ποίημα.

διαφωνώ ...ο ποιητής αφήνει την προσωπική του σφραγίδα ...κι με αυτόν τον τρόπο διαφοροποιήται από τους υπόλοιπους...