Έχω μια πληγή (26/3/10)

από **Μοντεχρήστος 2** Πεμ Σεπ 29, 2011 10:13 pm

Μία πληγή, φρικτή ματωμένη, μα μικρή, υπάρχει χαμηλά στο λαιμό. Στάζει δάκρυα όταν ανοίγει, σα να ήταν μάτι. Σα να ήταν βρεγμένο πανί, κάποιας χήρας, καποια βραδιά που μέθυσε. Που 'εκλαψε μέχρι το πρωί.
Στάζει τον έρωτα χρόνων. Τα "πίστεψέ με" και τα "μη" που σαγήνευαν την ήρεμη ύπαρξη ενός υποτονικού ερωτιάρη, ευγενή.
Στάζει κραυγές μαδημένες σαν τριαν΄ταφυλλα που άμαξες πάτησαν αλύπητα και για πάντα σε κάποιον βρεγμένο, λασπωμένο δρόμο.
Στάζει κάθε χρονιά, τέτοια μέρα, έναν νέο εαυτό. Έναν νέο φορέα της...