Τέλος Οκτώβρη

Από το μπαλκόνι φαίνεται ένα από αυτά τα περίτεχνα φωτιστά στολίδια που ο Δήμος ανάβει στις γιορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο είναι φωτισμένα από τώρα, όμως ομορφαίνουν τον ήσυχο δρόμο τέτοια ώρα. Φυσικά δεν είναι αναμμένο μόνο αυτό που φαίνεται από το μπαλκόνι μου, αλλά όλα τα στολίδια του Δήμου. Ομορφαίνουν, λοιπόν, κατά κάποιον τρόπο όλους τους δρόμους ∙ αν και δεν τους έχω περπατήσει όλους για να πω με σιγουριά.
Οφείλω πάντως να ομολογήσω πως μου φαίνονται πολύ πιο έγκαιρα αυτά τα στολίδια τώρα απ’ ό,τι θα τα είχα θεωρήσει το καλοκαίρι. Εξάλλου, πριν λίγες ώρες ήταν και η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου, οπότε ίσως να είναι αυτή η αιτία της εκτεταμένης φωταψίας. Αυτό που με απασχολεί ωστόσο είναι ο ίδιος ο Οκτώβρης. Πότε έφτασε, πέρασε και φεύγει. Όπως φεύγει κάθε χρόνο, βέβαια, με συστηματική ακρίβεια. Ίσως να με ξενίζει αυτός ο παρατεταμένος απόηχος του καλοκαιριού που τελικά ούτε ο Οκτώβρης κατάφερε να νικήσει. Ίσως να με κουράζει η αναπροσαρμογή στην καθημερινότητα.
Για να μην είμαι άδικη, όμως, αυτός ο μήνας φέρει μία γλυκάδα, σαν αυτή ο φέρει ο χρόνος που φεύγει παραμονές Πρωτοχρονιάς. Πρώτη φορά το παρατηρώ σε Οκτώβρη. Παρά την άκαιρη θερμοκρασία του και την κούραση που προκαλεί, αφήνει συνεχώς στο μυαλό στιχάκια που γίνονται ποιήματα, εντυπώσεις που γίνονται πεζά, κινήσεις που μπαίνουν σε χορογραφίες. Φεύγει και αφήνει μια λησμονιά που μετουσιώνεται σε θύμηση που και πάλι ξεχνιέται. Ο μήνας αυτός, όσο ιδιαίτερος είναι τόσο αδιάφορος μπορεί να περάσει. Γιατί; Δεν ξέρω.
Δεν μπορώ καν να αποφανθώ αν είναι όμορφος ή όχι. Κι αν είναι ό,τι είναι, γιατί είναι έτσι; Επειδή είναι απόηχος του Σεπτέμβρη που είναι απόηχος του καλοκαιριού που είναι απόηχος της άνοιξης που είναι απόηχος του χειμώνα που είναι απόηχος του Νοέμβρη ως απόηχο του προηγούμενου Οκτώβρη;
Γιατί αυτός ο μήνας; Γιατί;

29 Οκτ. 2012

Γιατί αυτός ο μήνας, ε; Όντως... Γιατί άραγε...; "Θα θελα ένας μήνας να γυρίσει και να με κοιτάξει. Ο Ιούνης ας πούμε. Πρέπει να 'ναι όμορφος..."