Το εργαστήρι

Δύσκολες μέρες στο εργαστήρι. Είναι η ποιότητα η αναγκαία συνθήκη για να κυλάει η δουλειά ωραία. "Έξω από εδώ βγαίνει πάντα και μόνο το καλύτερο". Τι βαριά δέσμευση, θεε μου...

Αυτή η περίοδος όμως υστερεί από υλικά καλά, και όλη η δουλειά ή πάει στράφι ή δε γίνεται καθόλου. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την τροφοδοσία. Έτσι όλες οι πρώτες ύλες είναι αμφιβόλου ποιότητος. Είναι επίσης λίγες.

Η παραγγελία αυτή τη φορά ήταν σαφής και ρητή: ένα ερωτικό ποίημα. Ένα στιχοπλεγμένο κείμενο, κοντά μία σελίδα με ερωτικό περιεχόμενο, περιεχόμενο δηλαδή που αφορά συναισθήματα έλξης ενός άντρα για μία γυναίκα.

Ζήτησα τα υλικά και άργησαν πολύ. Πήρε περίπου δύο μήνες για μερικές σκόρπιες λέξεις, όχι τόσο ερωτικές, όσο τσιτάτα, σαν κομπλιμέντα για κάτι μπλε μάτια, "υπέροχα" λέει, ή κάτι μαλλιά που μύριζαν, λέει, "μέλι". Μου έφεραν και κάτι λέξεις όπως "ανάγκη", "αγάπη" κι άλλες τέτοιες λες και τους είπα πως θα γράψω αρχαία τραγωδία. Ξαναπήρα τηλέφωνο την τροφοδοσία, για να διαμαρτυρηθώ, μα ήταν κλειστά.

Που είναι εκείνες οι εποχές που μου στέλνανε κάτι παρομοιώσεις: "το σώμα της ήταν σαν κοψιά από σπαθί αγγέλου" ή εκείνη, που αργότερα έμαθα πως από κάπου την είχαν ξεπατικώσει, οι κατεργάρηδες: "τα χείλη της ήταν σα φούσκες από αίμα", θέλοντας να πει τόσο κόκκινα. Κάτι λέξεις, πολλές, σε πακέτα, για να διαλέξω. Μου στέλνανε κούτες με συνώνυμες: "κάμωμα", "γυνάτι", "παιχνίδισμα"... Ή, τότε, για την παραγγελία με το γέρο, που μου στείλανε τη λέξη: "ξόμεινα"...

Τώρα, με το "το άγγισμά σου σπινθηροβολεί ελπίδες", ή το "των ματιών μας η συνάντηση ήταν σα θαύμα" δε μπορώ να κάνω και πολλά. Άσε που τους εχω πει, όταν είναι για ποίημα, να μην βάζουν τέτοιες μεγάλες φράσεις. Δεν ριμάρουν και άντε να τις μοντάρεις μετά χωρίς να χάσουν το νόημά τους...

Είναι και ο χρόνος που με πιέζει. Το θέλει για την κυριακή το βράδυ που θα βγάλει μιαν κυρία έξω. Και πρέπει να της διαβάσει το ποίημα. Και πρέπει επίσης να είναι καλό. Έξοχο. Όπως ράβεσαι στον καλύτερο ράφτη, έτσι στιχοπλάθεις και στον καλύτερο ποιητή. Και θέλεις όσα πλήρωσες να πιάσουν τόπο. Α, όλα κι όλα, αν θέλει ποίημα θα του πω να περιμένει, "η ποίηση θέλει το χρόνο της κύριε", θα του πω. Αν θέλει ποίημα και γρήγορα να πάρει ένα απ' αυτά που έχω στο πρατήριο. Τα περσινά τα έχω και μισοτιμής, για να βγάλω τα υλικά τους ίσα-ίσα...

Ο λόγος αλληγορικός και καίριος. Σε κάνει να περιμένεις τη συνέχεια....Μια σειρά από διηγήματα για τους πόνους σου που τόσο καλά ξέρεις να αποτυπώνεις...Άντε με την Ευχή μου !!