Η Τρύπα

Αυτή την τρύπα, που όλο λόγια την μπουκώνω
που τρέχει αίματα και δάκρυα και βροχή.
Αυτό τον πόνο που με κάν' να βαλαντώνω
που μου θυμίζει πως δεν είναι τρύπα - είναι πληγή


Αυτή την τρύπα, κάποια μέρα, θα την κλέισω
θα τη γεμίσω άλλες τρύπες, άλλες πληγές.
Και σαν μπετώσει, και μπορώ πια να πατήσω
τότε θα ψάξω για να βρω άλλες μορφές


Κι όσο θυμάμαι, εγώ, μόνος μου, να σκάβω
να την βαθαίνω, να χωράω ως το κεφάλι.
Μη ρωτάς, 'κει μέσα έψαχνα να 'βρω
κάτι να 'χω για να γράφω, ξανάπάλι.