Ματαιοδοξία ματαιότητας

Παίζοντας με τις λέξεις
σε έναν κόσμο απερίγραπτο ∙
εδώ,
αλλά όχι κι εδώ.

Χωμένη καθημερινότητα
σε επιταγές και απαιτήσεις ∙
χωρίς χρόνο,
χωρίς σκέψη στον χρόνο για τον χρόνο.

Ίσως γιατί αν η σκέψη κινηθεί
η ματαιότητα του κόσμου θα φανεί απογυμνωμένη ∙
και ύστερα όσες αντιρρήσεις κι αν φέρει κάποιος,
πώς να είναι πειστικές;

Το σώμα και η μορφή
να χαμογελούν και να κινούνται ∙
σ’ έναν άλλο χώρο,
όλα τα αντιλαμβάνονται ως έναν άλλο χώρο.

Η αίσθηση του αλλότριου
ως οικείου που έσβησε ∙
δε μ’ αφήνει όχι μόνο να σταθώ σε μια εκκωφαντική ησυχία,
αλλά ούτε και να κοιμηθώ τα βράδια.

Και έτσι γίνεται τόσο προσωπικό
όσο και απρόσωπο για σένα ∙
για μένα,
που επέλεξα να ξεχάσω.