Κόκκινο Αίμα

Σαν χθες θυμάμαι την πρώτη μέρα που μπήκα σ’ εκείνη την καλύβα, το αρχοντικό μου. Ένα σπιτάκι στο βουνό με το επόμενο κοντινότερο σπίτι αυτό στη Δραπετσώνα.
Πόσο μισούσα εκείνο το καλύβι. Με είχε αποκόψει από τον πολιτισμό. Μόνο ένα παραθυράκι στη σοφίτα με παρηγορούσε. Η αιώνια μου αγάπη.
Τα χρόνια πέρασαν και όντας πλέον σχεδόν πιο παλιά του καλυβιού με την μικρή διαφορά τον εκατό χρόνων να μας χωρίζει πήγα στην πόλη. Έβγαλα απ’ το αρχοντικό μου το παραθύρι και ρο γκρέμισα. Δεν μου πήρε πολύ ώρα να το αποχαιρετήσω. Ήταν τούτο το σπίτι που με είχε κάνει αυτό που ήμουν. Πήρα το τζάμι στο ένα χέρι και το ξύλο στο άλλο και πήγα στον πολιτισμό. Τοποθετηθήκαμε εγώ και η μόνη μου συντροφιά μέσα σ’ εκείνο το ξένο σε εμάς δωμάτιο. Το γυαλί μισούσε τόσο εκείνο το χώρο, όσο και τον φοβόταν.
Έκατσα στην κουνιστή καρέκλα- κρεβάτι μου και κοίταξα έξω απ’ το φοβισμένο γυαλικό. Δεν μου έδειχνε τα ίδια όμως... Από των διάφορων χρώματα αποχρώσεων λουλουδιών και ζώων τώρα μου έδειχνε έναν άνθρωπο που άπλωνε το χέρι του. Τόσο με εκνεύριζε η συνύπαρξη με άλλους ανθρώπους που του έριξα ένα χαστούκι κάνοντας έτσι έναν πιο συμπαθητικό τοίχο, σπάζοντας οι κόκκινες του αίματός του πιτσιλιές την μονοτονία του άσπρου.
Έφυγα μακριά απ’ τον καθρέπτη, ακόμα και από το χώρο μου. Συναναστράφηκα μερικούς ποταπούς γήινους και νόμιζα πως έχασα τον κόσμο μου. Γύρισα σπίτι αναζητώντας τη συντροφιά του παραθυριού μου. Πάλι εκείνον μου έδειξε κι εγώ τόσο εξοργίστηκα που δεν με κατάλαβε που έκανα το χέρι μου μπουνιά και με μια γρήγορη προς το μέρος του κίνηση το έσπασα.
Απ’ τα αίματα του χεριού μου βάφτηκε το πάτωμα και απ’ τα αίματα του γήινου οι τοίχοι. Ένα κόκκινο δωμάτιο, όπως αρμόζει σε τρελό. Ξανακοίταξα τα χιλιάδες θρύψαλα της συντροφιάς μου. Τώρα δεν έδειχνε τίποτα. Άνοιξα ένα κομμάτι που είχε μείνει στο ξύλο και πέταξα όλα τα άλλα κομματάκια του γυαλιού μέσα. Σαν αναμνήσεις που πετούσαμε στο τζάκι και καιγόντουσαν ενώ η φωτιά έκανε παιχνίδι με τα χρώματα...Σαν μοτίβο. Κόκκινο...και μετά αίμα... Ώσπου στο τέλος κατέληγε να γίνεται ένα...
Κόκκινο Αίμα...