Ένα παζάρι κάπου στην Αθήνα!

Ξεσήκωσα τη Λυδία, το Μοντεχρήστο 2 και το Ον για ένα σκανδηναβικό παζάρι αυτό το κυριακάτικο πρωινό. Και να πως πήγε το πράγμα...

Εξαιτίας της ανεπίτρεπτης ανακρίβειας των χαρτών του google γυρίζαμε για 1,5 περίπου ώρα κεντρικούς δρόμους και στενάκια της Αθήνας. Και όταν επιτέλους ευρέθη η οδός Δαιδάλου, δεν συναντήσαμε κάτι που να μοιάζει με παζάρι... Και έτσι βγήκαμε πάλι σε κεντρικούς και ψάχναμε, ενώ ο Μοντεχρήστος 2 μας είχε εγκαταλήψει προ πολλού. Και τελοσπάντων για λόγους διαίσθησης και πείσματος, αλλά και αδιεξόδου, επιστρέψαμε στη Δαιδάλου, όπου είδαμε δύο κορίτσια που κάπου είχαν θεαθή και νωρίτερα να λένε: "Ναι, αυτό είναι!" Και έτσι μπήκαμε σε ένα γωνιακό κτήριο στη αρχή της οδού...
Ανεβαίνουμε στον πρώτο όροφο και... ένα μικρό δωματιάκι με δέκα άτομα! Ένας πάγκος με βιβλία στα αγγλικά, τα ρωσικά και τα σουηδικά. Και ένας μικρός μπουφές με διάφορα φαγώσιμα. Αυτό ήταν το παζάρι! Σε καμία περίπτωση αυτό που η πηγή μου, και πολλών άλλων Αθηναίων, είχε υποσχεθεί.
Καταλήξαμε, μαζί με τον Μοντεχρήστο 2, στο Hard Rock Cafe πεινασμένοι...

Χαχαχαχα! Φτηνά την γλύτωσα που δεν δέχτηκα την πρόσκληση του Μοντεχρήστου!

Πάντως πλάκα είχε, αν δεν βαριέται κανείς να περπατάει...

Αν ακολουθούσαμε το αλάνθαστο γυναικείο ένστικτο τις Ελένης θα γυρίζαμε μέχρι τις 6 το απόγευμα κάπου στους Αμπελόκηπους... και μετά από τόσο περπάτημα αντί για Σκανδιναβούς που θα κερνάνε βότκα μέσα σε κρανία (όπως ομολογώ πως φανταζόμουν το παζάρι)... θα συναντούσαμε αυτό το τραπέζι φτιαγμένο από σκανδιναβικό κόντρα πλακέ. Και να έλεγε κανείς πως είχε επάνω του σκανδιναβική λογοτεχνία και μύθους σαν του Μπέογουλφ (οποιαδήποτε σχέση με την ομόνυμη ταινία είναι κατακριτέα), να πεις εντάξει κάτι το Σκανδιναβικό βρήκαμε αλλά πάνω στο τραπέζι είχε τόσο σκανδιναβικής φύσεως πράγματα όσο τα παραδοσιακά ελληνικά παραμύθια και συγκεκριμένα ο σταχτοπούτης, (όποιος ήξερε πως εκδίδεται και στα 2 φύλα να μου το αναφέρει γιατί νιώθω ελλιπώς πληροφορημένος).
Ας είναι καλά η θεία Γωγώ που μας έφερε από την Σουηδία σοκολατάκια.

Το βασικό όμως είναι να περνάει κανείς καλά ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες και αφού εμείς το ευχαριστηθήκαμε τα υπόλοιπα δεν έχουν πολλή σημασία.

Το Ον έγραψε:Το βασικό όμως είναι να περνάει κανείς καλά ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες και αφού εμείς το ευχαριστηθήκαμε τα υπόλοιπα δεν έχουν πολλή σημασία.

Εσύ μη μιλάς!!!!
Μου κλέβεις τους φίλους!!!!!!!


Και σταματήστε να χρησιμοποιείτε τη λέξη ένστικτο για τα πάντα!!! Ελλιπώς πληροφορημένοι!!!!
Εγώ προσπαθούσα να βγάλω άκρη με τα δεδομένα του χάρτη!

Επίσης, μια χαρά περιοχή είναι η Αμπελόκηποι!

Δεν έκανα καμία προσπάθεια απλώς είναι αυτή η αύρα εμπιστοσύνης που με περιβάλλει γι αυτό προτίμησε να ακολουθήσει τον δρόμο που πρότεινα (εξάλλου είχα δίκιο). Οι αμπελόκηποι παρεπιπτόντος είναι μουντοί αν όχι γκρίζοι αλλά δεν πειράζει, το ένστικτο πρέπει να έχει βραχυκυκλώσει...

helena έγραψε:

Και σταματήστε να χρησιμοποιείτε τη λέξη ένστικτο για τα πάντα!!!

Ο βασικός λόγος που η Ελένη έχει το χαρακτηριστικό σύνδρομο "Μουφταινεολα" είναι πως δεν αποδέχεται το ένστικτο ούτε καν σαν λέξη...

Μοντεχρήστος 2 έγραψε:Ο βασικός λόγος που η Ελένη έχει το χαρακτηριστικό σύνδρομο "Μουφταινεολα" είναι πως δεν αποδέχεται το ένστικτο ούτε καν σαν λέξη...

χαχα! Οκ! Σταματώ να ασχολούμαι!

έχω να δηλώσω πως εγώ μετά τις διεξοδικές περιγραφές σας νιώθω μια θλίψη που δεν παρεβρέθηκα σε αυτό το πανηγύρακι.. την αρρώστια μου μέσα,τι να κάνει κανείς.. όσο για την Ελένη και το ένστικτο.. δεν ανησυχώ.μπορεί να μην το χει πολύ αλλα αυτό ποτέ δεν την εμπόδισε στηρίζουμε Ελένη!

ωωωωωω και για να μην ξεχάσω. Αυτό ήταν το πρώτο μου ποστ καλωσορίστε με

Να τα εκατοστήσεις... καλωσόρισες στην διαδικτυακή σχιζοφρένεια του blog μας!

Το Ον έγραψε:Να τα εκατοστήσεις... καλωσόρισες στην διαδικτυακή σχιζοφρένεια του blog μας!

Ένστικτο μπορεί να μην έχω (λέμε τώρα), αλλά τουλάχιστον καταλαβαίνω ότι αυτό το πράγμα όπου γράφουμε είναι FORUM, όχι blog!!!!!!!!!

Έστω forum, δεν έχει καμία ιδιαίτερη σημασία (λέμε τώρα)...

Το Ον έγραψε:Έστω forum, δεν έχει καμία ιδιαίτερη σημασία (λέμε τώρα)...

Μάλιστα... τώρα μου κλέβεις και τα λόγια.
Τι να σου πω...
Είσαι άξιος των πράξεών σου!

Αυτή η φράση έχει νομίζω κάτι το τετριμμένο, αν με το άξιος εννοεί ισάξιος, οι πράξεις κάποιου είναι πάντα ισάξιές του αφού αυτός τις έχει παράγει. Αν με το άξιος εννοεί ότι αντιπροσωπεύουν οι πράξεις του τις αξίες που υποστηρίζει, καταλήγει πάλι σε κάτι δεδομένο οπότε είμαι άξιος των πράξεων μου όπως όλοι μας...

Το θέμα είναι πού σε οδηγούν οι πράξεις σου.

Οι πράξεις σου σε οδηγούν όπου θέλεις εσύ αφού εσύ τις επιλέγεις

Λέμε το ίδιο πράγμα με διαφορετικό τρόπο.

Φιλοσοφείτε το αυτονόητο για άλλη μια φορά.

Θα συμφωνήσω όσο πιο απόλυτα γίνεται με τον Μοντεχρήστο..... έλεος...

Κάποιες φορές όμως τα αυτονόητα ακριβώς επειδή είναι αυτονόητα, ξεχνιόνται.
Καλό είναι λοιπόν να τα φιλοσοφείς.
Εξάλλου, δεν ξέρεις που μπορεί να καταλήξεις...

εδώ νομίζω γίνεται εμφανής η γυναικεία φύση της ελένης που δεν μπορεί να αντισταθεί στο να αναλύσει και να ξανα-αναλύσει και να φιλοσοφήσει το κάθετι

Δε νομίζω πως αυτό το λένε γυναικεία φύση.
Α! Και midori, μπήκε το φθινόπωρο...

Μπήκε το φθινόπωρο και άρχισε και το κρύο (καιρός ήταν), πλησιάζει και η εικοστή ογδόη με την φετινή εναλλακτική γιορτούλα της...